Refleksjon frå uke 46 og 47:
Der var praksis perioden over igjen. Det har vert to utruleg lærerike uke. Eg har fått et godt innblikk i korleis det er og væra lærer, sjølv om du ikkje får den heilt rette følelsen når det gjelder å undervise ein klasse. Det vil være umuleg og få den heilt rette følelsen når me har andre studentar og klasseforstandaren bak i klasse rommet. Eg trur ein vil læra møkje for det, men ein får ikkje teste seg sjølv heilt. Ikkje mist det at elevane er nok møkje kjekkare når klasseforstandaren står bak og ser på. Så den rette følelsen vil ein nok ikkje få før ein får prøvd seg på eiga hand.
Eg trur det er smart at ein ikkje får prøve seg aleine med ein gong. Etter og ha stått føre klassen har eg sett at det er ikkje så lett som ein trur. Det er utruleg møkje ein må huska på, og det er viktig og ha førebrett seg skikkeleg. Eg følte eg hadde førebrett meg godt til kva time, men likevel var det fleir ting eg burde å kunne gjort annleis. Det var litt rart for fleir av timane når eg sto og undervisa kom eg på ting eg burde gjort eller ikkje burde gjort. Og det som var morosamt var at når me skulle snakka om timen med læraren, kommentert ho ofte det eg hadde tenkt på. Eg tar eigentleg bare det positiv for det føle eg viser at eg er på ”rette” plass når det gjelder tankane, eg må bare bli møkje, møkje betre til å utføra det.
Alt i alt har det vart to gode uke, og nivået har vert høgt. Det er sjølvsagt møkje og setta fingra på, men det kom nok etter kvart. Og det eg hadde som eit eiga personleg mål for dessa to vekene var at eg ikkje skulle sei noko upassande og tenka på kva eg sa før eg sa det. Og det syns eg gjekk bra. Eg fekk dei andre i praksis gruppa til og sjå og høyra etter, og eg fekk bare positiv tilbakemelding frå dei når det gjaldt språke mitt. Så det er eg jo nøgd med, sjølv om det eigentleg er en sjølvfølgje er det ikkje alltid lika lett, men eg har nå sett at alt eg mogleg vist ein bare sette seg mål og jobba mot dei. Så mitt neste mål er å bli betre til og undervisa som å bruka tavla møkje møkje meir. Eg ser fram til ny praksis periode til neste år.
Der var praksis perioden over igjen. Det har vert to utruleg lærerike uke. Eg har fått et godt innblikk i korleis det er og væra lærer, sjølv om du ikkje får den heilt rette følelsen når det gjelder å undervise ein klasse. Det vil være umuleg og få den heilt rette følelsen når me har andre studentar og klasseforstandaren bak i klasse rommet. Eg trur ein vil læra møkje for det, men ein får ikkje teste seg sjølv heilt. Ikkje mist det at elevane er nok møkje kjekkare når klasseforstandaren står bak og ser på. Så den rette følelsen vil ein nok ikkje få før ein får prøvd seg på eiga hand.
Eg trur det er smart at ein ikkje får prøve seg aleine med ein gong. Etter og ha stått føre klassen har eg sett at det er ikkje så lett som ein trur. Det er utruleg møkje ein må huska på, og det er viktig og ha førebrett seg skikkeleg. Eg følte eg hadde førebrett meg godt til kva time, men likevel var det fleir ting eg burde å kunne gjort annleis. Det var litt rart for fleir av timane når eg sto og undervisa kom eg på ting eg burde gjort eller ikkje burde gjort. Og det som var morosamt var at når me skulle snakka om timen med læraren, kommentert ho ofte det eg hadde tenkt på. Eg tar eigentleg bare det positiv for det føle eg viser at eg er på ”rette” plass når det gjelder tankane, eg må bare bli møkje, møkje betre til å utføra det.
Alt i alt har det vart to gode uke, og nivået har vert høgt. Det er sjølvsagt møkje og setta fingra på, men det kom nok etter kvart. Og det eg hadde som eit eiga personleg mål for dessa to vekene var at eg ikkje skulle sei noko upassande og tenka på kva eg sa før eg sa det. Og det syns eg gjekk bra. Eg fekk dei andre i praksis gruppa til og sjå og høyra etter, og eg fekk bare positiv tilbakemelding frå dei når det gjaldt språke mitt. Så det er eg jo nøgd med, sjølv om det eigentleg er en sjølvfølgje er det ikkje alltid lika lett, men eg har nå sett at alt eg mogleg vist ein bare sette seg mål og jobba mot dei. Så mitt neste mål er å bli betre til og undervisa som å bruka tavla møkje møkje meir. Eg ser fram til ny praksis periode til neste år.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar