Minne om ein god lærar

Eg har valt å skriva om ein lærar som har betydd mykje for meg og som har fått meg te å sjå ansleis på eit fag som eg trudde eg ikkje kunne, eller likte.
Denna læraren har også fått meg te å sjå at du kan væra ein god lærar og få alle elevane fornøydt. Ofte når barn og ungdom seie at ein lærar er kjekk er det når læraren gir dei fri ikkje bryr seg så mykje om det vart bråk i klasserommet eller ikkje, men her var det ikkje slik:

Læraren min var unik, eg hadde ho i naturfag når eg tok påbygg på Vardafjell. Når eg starta opp grua eg meg noe frykteleg, den forrrige læraren min i naturfag var talentlaus, han var fra Østerrike snakka dårleg norsk.Han sto berre fremme og mumla for seg sjøl. Lurte elevane på kvifor det var slik, svarte han, "du skal ikkje skjøna det, du skal berre gjera det". Problemet me meg var ikkje berre det at eg ikkje forsto, men også hadde vanskeleg med å utrykka meg skrifteleg. Når han ikkje var villeg te å høyra på kvifor eg sleit, eller kva som var problemet blei det ein dårleg opplevese for meg.Eg blei sittande frustrert me ein 2`ar utan at nokon brydde seg.

Men så kom den nye læraren min inn og snudde denne dårlege kjensla på to månedar.Ho var ein lærar som fekk alle engasjerte og vart påtagen av at alle skulle få sjans te å skjøna det me helde på med. Ho var også veldig oppteke med at kvar enkelt elev hadde forskjellege behov. Etter den fyrste prøven tok ho kontakt med alle elevane hennar, og spurde om det var noko de sleit me, om de var nøgde me undervisninga. Under min samtale kom det fram at ho ikkje heilt forsto at eg som var så ivreg i timane å nesten altid svarte på spørsmåla hu stilte kunne få på prøven. Ho lurte da på om der var eg som ikkje hadde gidda å lese eller om eg hadde eint problem.
Då eg forklarde ho at eg ikkje heilt visste kva problemet var, men eg hadde lest mykje og faktisk både skjønte eg og hugsa det. Problemet var når eg kom på prøven og skulle skriva det eg kunne, fekk eg ikkje det eg hadde i hovudet ned på papiret.Men det var visst ikkje noko problem, ho hadde redningen; ho lurde på om eg ville ha neste prøve muntleg for å sjå om det kunne hjelpa.

Neste prøve var på veg, eg las og gjorde oppgåvene på den måten eg alltid har gjort. Og då prøvedagen kom var eg klar. Dei elevane som skulle ha prøven muntleg, møtte opp etter at resten av klassen var ferdige med sin skriftlege. Der fekk me den same prova,men ho spurde oss spørsmåla og me svarte muntleg, mens ho noterte svara. Dermed kunne ho retta prøven på den same måten som ho gjorde med dei andre. Nokon veker etter fekk eg prøven igjen, og då kom gjennombrotet! Eg fekk 5+ eg var to poeng fra ein 6`ar. Eg har aldreg vore så glad for ein karakter før, endeleg fekk eg igjen for all øvinga til prøva.

Å få ein lærar som klarte og sjå kva elevane trengte var supert, nesten alle elevane fekk bedtre karakterer enn det dei hadde hatt før. Ho hadde varierte timar og hadde ein unik evne til å forklara slik st alle som ville forstå gjorde det. ALle i klassen deltok, og dei som ville gjera det godt hadde moglegheita til det.

Eg har ennå ikke klart og knekka koden på korleis ho klarte å få alle med, men ho forklarte og snakka på ein slik måte at du berre måtte følja med. Ho klarte til og med å få oss til og forstå. Det var akkurat som et ljos som gjekk opp for oss. Ein lærar som var villeg til og gje av si fritid, for å tilrettelegga timane slik at både de sterke og svake fekk delta. Og dei som jobba ekstra, og faktisk ville læra fekk moglegheit til det.

Ho har hjulpet meg mykje utenom faget og, var det noko stilte ho alltid opp. Ho fekk eigentleg et litt vanskeleg år på skulen til og bli morsomt. Ho inspirerte meg til og fortsetta og at arbeid faktisk lønna seg. Ho var med på å få meg til og bestemma meg 100% på at det var lærar eg ville bli. Eg vett det ikkje er lett, men målet er å bli ein lika god lærar som ho.

Måndag 27.08 -07

Komunikasjon:

Der var ped timane i gong, dei fyrste timane vart utruleg kjekke synst eg. Det me kropspråk, kropskontroll ådet og tenka før me snakke er noko me alle har godt av å lera meir om. Det er fleir som ikke tenkar på det at sjølv om det du seie kan meinast slik, er det ikkje sikkert at dei andre oppfatta det på den måten du vil dei skal. Det å kunna snakka rett og bruka kroppen rett er ein utoleg vanskeleg og viktig oppgave. Det er spessielt viktig for oss som skal bli læreare. Er det nokon som er veldig ops på korops språk, og flink til å "tolke" kropsspråket er det born.

Barn og ungdom er ekstremt ømfintlege på det å tyda kroppsspråket. 70% av kommunikasjonen foregår via kroppspråket og 30 % er verbalt. Det visar berra det at det er ennå viktigare å vera tydeleg og konsekvent på ka og korleis du skal snakka, utrykka og forklara deg i ein klasse slik at elevane din oppfatte det bodsakape du vil gje dei.

Det at kroppsråket har ein vikteg rolle i kommunikasjon fekk me bevist under mime leiken. Det å sjå kossen dei i klassen klarte og forlara dei merklegaste ting som, kokk med matallergi, prest som er homofil, og ein doktor som vart redd for blod ga oss nokon urfordringar. Men alikavell var det få av dei rare og vanskelege tinga som ikkje blei lauste. Det beviste berra det at sjøl utan varbal hjelp kan me kommunisera og forstå meir enn monge trur!

Komentar fra Birgitt "Det var ein grei oppsummering av fyrste økt. Eg vil likevel stilla deg nokre spørsmål som eg meiner du bør bruka som bakgrunn for ei utdjuping: Er det noko heilt konkret du kjem til å ta med deg etter denne økta i høve til møtet med ungane i praksis? Var det noko i episoden om kroppsspråk på NRK du beit deg spesielt merkje i? Eg la elles ut nokre artiklar og ei øving i å tolka ansiktsuttrykk som de skulle gjennomgå på eiga hand. Fekk du noko utav det? "

Svar te Birgitt: Det eg fekk utav timane og som eg komme til å bruka viare i praksis er at kropsbråk har utruleg stor innverkning på korleis ting me seie blir oppfatta. Barn er ekstremt nærtakande å tek til seg ting som blir sagt og gjort på ein annan måte enn ofta eldre mennesker gjør. Difor er det utuleg viktig å væra konsenkvent på korleis me utrykk oss i undervisnigns situvasjon.

Den episoden om kroppsspåk fra NRK syns eg fekk fram at både kroppsspåk og vanleg talemåte har utvikla seg utruleg berra dei siste åra. Filmen visar også at kroppspråk og måten ein snakka på er ofte forskjellig i de forskjellige miljøa. Eks i et hipp hopp miljø, idrett, skule og i heimen. Eg trur det at vist kvar enkelt person tenkje øve korleis de snakke og utrykk seg gjør me det ansleis etter kven me henger saman me. Om me er med kjæresten, venner eller er på skulen. Me har ofta et mer generelt språk og haldning når me vart i meir offfentlege situvasjoner. Som ein lærar er me ofta eit forbilete noko som gjør at me må bruka kroppen og språken me omhu. Det er ikkje altid ting blir oppfatta slik som me trur! Derfor vil, å håpar eg at praktisk gruppa kan hjelpa kvarandre på det, på å bli meir konsenkvente på holdning og komunikasjon når me snakke. Ikkje minst hjelpa kvarandre ute i praktisk, gje tebakemelding te kvarandre både posittive og negaative. Kansje være ekstra kritiske i byrjinga.

------ Retta 29.04-08----

Etter komentar på bloggen har eg blitt anbefalt til å gå inn og sjekka BBC - Science & Nature - Human Body and Mind - Spot The Fake Smile å det måtte eg då gjer. Eg tok testen å fekk 13 av 20. Ikkje akkurat full score, men heilt gret. Ette å ha tatt den testen skjønte eg raskt at det er vanskligare enn vi ofta trur og "tolke" ansiktsutrykk, spesielt på ukjente menneskar. Eg la fort merke til at når eg skulle sjå om dei smilte ekta, eller falskt så eg på augona til menneskene. Eg provde å lesa augo om dei smilte ekta eller falskt. Men som sagt va ikkje så lett som eg hadde trudd.

Birgitt anbefalte oss også og sjå ein episode av døme, hotel cesar uten lyd, for å prova og tolka ansiktsutrykk, og sjå på skodespelerane kun ut ifrå ansikk og mimikk kva dei sa. Etter et kvarter kjente eg at eg va litt sliten. Eg oppfatta møkje av det dei sa, men eg merka at det va nokon det var veldig vanskelig å sjå på.

Konklusjonen min blei då, at nokon er lettere å "lesa" enn andre :)

Kvifor HSH ?

Det her bilete viser kvifor eg valgte HSH, familien min <3 Eg bur saman me Haakon (kjærest) og Caroline Andrea (datter) i Haugesund, Der har me ein nyoppussa leilighet som me trivst kjempe godt i. Haakon søkte seg inn på økonomi i Haugesund, og Caroline fekk plass i student barnehagen i Haugesund. Sia eg var nesten 100 % sikker på at det var lærar eg ville bli så havna eg på Stord.



--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Sida eg har glemt ein bolgg som eigentleg skulle komma etter denna har eg valt å legga innlegge i samebloggg slik innlegga mine kjem i kronologisk rekkefølge.
Innlegg om oppstart og presentasjon av fag/arbeidsmåtar/blogg.

Eg kan ikkje begripa at denne bloggen har kommet i glemmeboka, å sia der er så utruleg lenge sia eg sku ha skrevet den må eg vel ærleg innrømma at eg ikkje er heilt sikker på kva som skal stpå her, så eg tek utgangspunkt i overskriften å prov så godt eg kan :)

Oppstart og presetnasjon av faget,arbeidsmetodat og blogg.

Når eg valte allmennlærar yrke va pedagogikken eit av faga som tiltrakk meg mest av alt. Pedagogikk er eit fag som eg er utruleg spent på, og som eg veit eg kan få eit stort stort utbytte av. Som lærar er selvfølgelig kunnskap kjempe viktig, men har du ikkje pedagogikken er det skjeldent ein kan nytta seg av kunskapa

Pedagogikk kva er eigentleg det? Eg satt å funderte på kva eiegentleg ordet pedagogikk tyda, eg starta å leita på internett for å sjå om eg kunne finna ein grei forklaring. Eg søkte på Google å fant mange "forklaringar" på kva pedagogikk er. Kort oppsumert fant eg et sitat som eg syns passe beste for mine tankar om kva pedagogikk er, "Pedagogikk er vitenskapen (teorien/ læren) om oppdragelsens vesen, mål, former og forutsettninger"(Myhre 1992) Når ein skal jobba som lærar er det viktig å ha kunnskapa om akkurat detta. Å kunne sjå kvart individ og dens behov. Koleis me kan viderautvikla indivitdet og få viderutvikla indivitets kunnskap og person ved hjelp av vår stilling som lærar. Som lærar er det ikkje bare å læra ifrå seg som er oppgåva, men også sjå kvar einskild elev og hjelpa den med å sjå seg sjølv og viderutvikla indivitet!

I pedagogikk faget har eg satt meg eit ega mål om at eg vil ta til meg mest muleg kunnskap og heila tia knuytta teori, praksis og erfagin i saman. Når eg er " ferdig udanna" lærar har eg lyst å ta spess pedd for det syns eg alle lærara burde ha. Ein kan aldri ha for møkje kunskap når det gjelder pedagogikk.

Arbeidsmåtar/blogg:

Blogg er ein arbeidmetode som vi skal jobba møkje med dette året. Eg blei utruleg glad når eg fekk høra at blogging var ein del av eksamen, eg har skikkeleg tru på denna arbeidsmetoda å eg trur detta er ein av den beste måten og læra aktivt heila året på. Når vi skal blogga etter kvar time er vi nøtt til og reflektera over kva vi har hatt om og kva vi eigentleg har lært. Derfor er ein nøtt til å lesa pensummet og heila tiå vera ein aktiv student.

Ellers har eg forstått det slik at vi skal jobba møkje i grupper då spesielt praksis gruppa. Gruppearbeid er ein arbeidsmetode eg altidt har ligt veldig gått. Det å sitta samen med andre studentar, få andres synspunkt og kunnskap inn når ein lærer er utruleg bra. Ikkje minst når det er noko ein syns er vanskeleg kan det vera godt og ha nokon som kan hjelpa ein med og skjønna. Et ordtak som eg syns passer her er " to hoder, tenker bedre enn et", eller "jo fleir jo betre". Det sita sitate kan jo diskuteras for det er ikkje altid bra å vera for mange når ein jobba, men så lenge gruppa fungera, og har de same mål går det bra, og erfaringa mi er at det ofte blir et betre resultat då!

Kvifor lærar ?

Eg har alltid villa blitt lærar så det her har eg gleda meg te! Eg har sjølsagt tenkt på ei annsleis utdanning også, men har alltid visst eg ville jobba me barn og ungdom. Eg har sjøl hatt ein te tidar vanskeleg oppvekst, og har hatt mine ting å stri med, noko som eg håpa eg kan bruka te ein fordel som lærar ;) (eg kjenne triksa, trur eg iallfall hehe).
Eg har også fått hjelp ifrå familien, venner og gamle lærarar med å velga utdanninga mi for heilt sia eg var lita har eg fått høyra at det var det eg passa te. Så eg håpar dei som har sagt det, står med det og så får eg berra gjør alt eg kan for å bevisa at dei hadde rett. ;)
For ein god lærar vil eg bli ;)

Men nok om det, nå får eg hoppa te køys så eg er vaken te skuledagen imorgo ;)

Gledar meg te å lera meir og bli betre kjent me dykkar alle saman ;)
Eg ynsjar dykk lykke te !!!!

Presentasjon av meg

Hei eg er ei jenta på 20 år frå Haugesund. Eg er sambuar og har eit barn på 16 mnd, ei jenta... Eg har hatt litt problem med å koma i gong med bloggen min pga ein del tekniske vanskar, men dette kjem seg etterkvart. Eg skriv nok meir når armen er blitt god att... Eg gler meg til å bli betre kjend med alle i klassen...

Der va skule dagen igang igjen å eg skriv nynorsk (det er ikkje te å tru). Eg har alltid kalt det flaks når eg har sluppe unna nynorsken, men kan tru eg angra på det nå! Men men, som eg har lest i andre bloggar så er eg ikkje aleina me å ikkje væra heilt nøgd me nynorsk skrivinga ;) Difor håpar eg at me alle saman kan hjelpa kvarandre te å bli nokon "resere" i rettskriving både på nynorsk og bokmål ;) (hint hint eg treng hjelp som dykk sikkert sjår).

Helsing Cecilie